MBA bitirme projesinin kafamda sürekli hadi beni yaz diyen sesi öyle çılgınca yükselişe geçmiş olmalı ki şu an bu yazıyı yazmayı projeyi yazmaya yeğliyorum. Hiç huyum olmayan bir şekilde oturmuş olduğum kafenin -Baylan bebek- menüsünden kendime göre bir çılgınlık yaparak saat 16:00 sularında bir adet Hendricks cin tonik söyledim.  Nezih şekilde kahve pasta yenilen bu kafede 30 larının başında yalnız bir kadının daha akşam olmadan cin söylemesine garson kız bile şaşırdı sanırım. Tüm teslim tarihlerine, zorunluklara inat denizi izleyip, cin toniğimi yudumlayıp beni güldürecek birkaç yazı okuyarak ve aklımdakileri yazarak öylece geçiriyorum saatlerimi. Tembel olmaktan ilk defa sonuna kadar zevk alabiliyorum. Bir yandan içimi deşeleyen endişe yumağı hadi yaz diye mızmızlanıyor bir yandan tembelliğimle ilk defa barışıyorum. Pipetten çıkan, artık bittiğini anlatan garip seslerle cin toniğimi içmeyi sonlandırıyorum. Şimdi bir kahve söyleyip projeyi yazma zamanı. Yersen…